دلم دوباره به يادت بهانه مي گيرد
قلم چو نيزه ورق را نشانه مي گيرد
شب و زبانه عشق و كبوتر حيران
ز دست شاعر عاشق ترانه مي گيرد
هجوم خاطره هايت ميان آغوشم
ببين كه ناله و آه شبانه مي گيرد
نسيم كوچكي آمد زگوشه پرده
دوباره آتش خفته زبانه ميگيرد
صداي نم نم اشك هوا نمايان شد
چلك چلك به تنم آشيانه ميگيرد
زبان به هركه ميرسد آشفته حال مي پرسد
نشان ز ميكده جاودانه ميگيرد
دلم نداي خوشي را شنيده بي پرده
چو كودكي كه به خوابش فسانه ميگيرد
به عشوه آمد و گفتا چرا شدي حيران
حجاب چهره كنار زن، نشانه مي گيرد
يكم آذرماه 90
